Historyczny rozwój Płocka

Płock jest jednym z najstarszych i najpiękniejszych miast na Mazowszu. Położony na wysokiej wiślanej skarpie był siedzibą władców, biskupów i książąt. Jeszcze dzisiaj, jeśli udamy się na Wzgórze Tumskie, możemy poczuć tę dawną historię zaklętą w murach miasta. Historia Płocka sięga dziesiątego wieku. Właśnie wtedy na skarpie wiślanej utworzył się ośrodek kultu pogańskiego. Dogodne położenie, pozwalające skutecznie bronić się przed obcymi, spowodowało, że właśnie tutaj osiadali ludzie. Wraz z przyjęciem przez nasz kraj chrześcijaństwa ośrodek dawnego kultu pogańskiego został wyeliminowany. Oczywiście nie stało się to od razu. Mimo zakazów ludzie wciąż chodzili i odwiedzali dawnych bogów w nieprzebytych lasach. Sam Płock jednak stawał się powoli potężnym grodem otoczonym murami. Dokładnie w tym miejscu, gdzie czczono dawnych bogów, powstała katedra płocka. Za czasów pierwszego króla Bolesław Chrobrego to właśnie w Płocku w drodze na wyprawy wojenne stacjonowała drużyna królewska i to właśnie tutaj przygotowywano dla niej zaopatrzenie. Bolesław sprowadził też do miasta benedyktynów, którzy mocno przyczynili się do jego rozwoju. Biskupstwo mazowieckie utworzono za czasów Bolesława Śmiałego. Miasto przeżyło prawdziwy rozkwit za czasów Władysława Hermana. Herman nie był może zbyt fortunnym królem, ale Płock stał się jego perłą w koronie. Tu przeniesiono ośrodek władzy z odległego Krakowa, tu rezydował dwór. Za czasów Władysława Hermana powstawała płocka katedra. W murach której zresztą spoczywa sarkofag władcy. Katedra jest najstarszą murowaną budowlą w Polsce. Po władaniu Bolesława Krzywoustego Płock dostał się pod władanie książąt mazowieckich. Płock zatem stał się stolicą Mazowsza. To wtedy miedzy innymi powstała szkoła, która obecnie nosi miano Liceum Ogólnokształcące im. Marszałka Stanisława Małachowskiego. W ostatnich latach odbywał się tam remont, który nadał szkole nowy blask. Rozkwit gospodarczy miasto przeżywało za panowania Kazimierza Wielkiego, który był królem Polski, a jednocześnie księciem mazowieckim. Teren miasta został znacznie rozszerzony, otoczony murami, fortyfikacją, a ponadto w mieście został zbudowany zamek. Dziś po potędze dawnego zamku została jedynie wieża i fragmenty murów. Wieżę „zamieszkują” obecnie gołębie, które wydają takie dźwięki, jakby w zamku wciąż toczyło się dworskie życie. Pod koniec piętnastego wieku Płock wraz z całym Mazowszem, po bezpotomnej śmierci ostatniego księcia mazowieckiego został włączony do Korony. Aż do końca szesnastego wieku miasto rozkwitało. Młyny, gorzelnie, spichrze, wytwórnie tkanin i sukna, liczni wytwórcy rzemieślniczy przyczyniali się do rozwoju miasta. Nie można zapomnieć, że rozwijało się bujnie życie kulturalne. Kolejne wieki nie były już tak pomyślne, podobnie jak dla reszty kraju. W czasach zaborów Płock był ważnym miejscem patriotycznych działań i wystąpień. Szczególnie szlachetnie w pamięci mieszkańców zapisały się czasy powstania styczniowego. W Polsce okresu międzywojennego, najważniejszym wydarzeniem była wojna polsko-bolszewicka. Płock bardzo dzielnie walczył z bolszewicką nawał. Za tę obronę, w której piękną kartę zapisali płoccy harcerze, miasto otrzymało z rąk marszałka Piłsudskiego order Virtuti Militari. Podczas wojny i hitlerowskiej okupacji zginęło wielu płocczan. Całkowita zagłada spotkała płockich Żydów. Obecnie Płock nie jest już miastem wojewódzkim, ale nadal dobrze się rozwija. Znany jest przede wszystkim z zakładów rafineryjnych, które często zmieniają swą nazwę. Koniecznie trzeba je odwiedzić, bo nadal jest prężnym ośrodkiem życia kulturalnego i społecznego.


Dodaj komentarz