Układ przestrzenny Starówki płockiej liczy ponad 800 lat. Zachowało się wiele zabytków, pamiętających najdawniejsze czasy. Stary Rynek, mieszczący się w centralnej części Starego Miasta, był prostokątnym placem, na którym do 1816 roku wznosił się ratusz, wybudowany w XV wieku w stylu gotyckim. Jego miejsce zajął ratusz w stylu klasycystycznym.
Najważniejszymi kamienicami starówki są Dom Darmstadt, w którym przebywał romantyczny pisarz niemiecki, Ernst Theodor Amadeus Hoffmann, Dom Prasy, pochodzący z 1818 roku, mieszczący siedzibę lokalnej prasy oraz kamienice, które wybudowano na początku XX wieku.
Główna ulica Grodzka, którą wjeżdżano do grodu przez Bramę Grodzką, , pamięta XII wiek. Prowadziła na zamek, który wzniósł w XV wieku Kazimierz Wielki, w miejscu siedziby dawnych władców. Wykopaliska archeologiczne, prowadzone na Wzgórzu Tumskim, odsłoniły zabytki z czasów pierwszych władców oraz wieże gotyckiego zamku Kazimierza Wielkiego. Obiekty zostały wpisane do rejestru zabytków. Obecnie wzdłuż ulicy grodzkiej mieszczą się lokale usługowe.
Drewniana zabudowa miasta ulegała często zniszczeniom z powodu pożarów. Do dzisiaj zachowała się barokowa kamienica z XVII wieku oraz kamieniczki z XVIII i XIX wieku.
Spacer ulicą Tumską umożliwia przechadzkę deptakiem, który otaczają odnowione kamienice. Pobyt uprzyjemniają cztery fontanny. Turyści zwiedzają Muzeum Diecezjalne, mieszczące się w budynkach opactwa benedyktyńskiego oraz Muzeum Mazowieckie, założone w 1820 roku. Muzeum należy do najstarszych w Polsce. W 2005 roku zbiory przeniesiono na Stare Miasto. Odwiedzający muzealne wnętrza, mogą podziwiać zbiory sztuki secesyjnej, eksponaty archeologiczne, etnograficzne i numizmaty.
Spacerując deptakiem można dotrzeć do bazyliki katedralnej Najświętszej Marii Panny. Ta najstarsza budowla rzymskokatolicka mieści się na Wzgórzu Tumskim. Jest to miejsce pochówku władców polskich oraz książąt mazowieckich.
W Muzeum Diecezjalnym warto zwrócić uwagę na kielich z pateną, który ufundował w XIII wieku Konrad Mazowiecki oraz relikwiarz, ufundowany przez Kazimierza Wielkiego, zawierający czaszkę św. Zygmunta. Średniowieczny relikwiarz ozdobiono najstarszą złotą koroną, datowaną na XIII wiek.
Plac Gabriela Narutowicza jest drugim najstarszym placem. Powstał w XIII wieku jako miejsce handlu. Przez mieszczącą się przy nim bramę, można było wjechać do grodu. Wokół rozmieszczono mieszkania kanoników, stad nosił nazwę Rynku Kanonicznego. Obecnie mieszczą się przy nim siedziby Towarzystwa Naukowego Płocka, Biblioteka imienia Zielińskich oraz budynek starej kanonii – Dom pod Trąbami.
Teatr Dramatyczny powstał w 1812 roku, w miejscu kościoła św. Trójcy. Współczesną działalność rozpoczął w 1975 roku, przyjmując imię dramatopisarza, Jerzego Szaniawskiego. Generalny remont zakończył się 2008 roku, zapewniając miastu nowoczesną placówkę kulturalną. Reżyserem w teatrze był, między innymi, aktor Jan Nowicki, który pracował nad sztuką Rozmowy z Piotrem.
Teatr zapewnia rozrywkę na najwyższym poziomie nawet najbardziej wymagającym widzom. Szeroki i urozmaicony repertuar dla dorosłych oraz spektakle dla dzieci reżyserują znani i doświadczeni twórcy. W mieście aktywnie działa Płockie Towarzystwo Przyjaciół Teatru.